Kategoria: Rekolekcje i Homilie (Strona 10 z 25)

          Wielki Piątek daje nam sporo treści Słowa Bożego. O czym ważnym wspomina św. Jan, co może nam umyka? Patrząc na krzyż, patrzymy na narzędzie śmierci. Chrześcijanie na początku wstydzili się wręcz, że Ten, który jest, Bogiem dał się zamordować jako skazaniec. Bóg dziś pokazuje, czym jest królowanie. Czy jest ono tym, z czym nam się kojarzy – rządzeniem, posiadaniem władzy? W jaki sposób ja mogę stać się podobnym do Jezusa w swoim codziennym życiu? W dzisiejszej liturgii widzimy gest uniżenia. Czy jest on zarezerwowany tylko dla kapłanów w Wielki Piątek? Czy kryje się za nim jakaś prawda? Może patrząc na krzyż, przypomina nam się nasze cierpienie, nasze ciemności. Może wręcz przeklinamy Boga, wątpimy w Jego dobroć. Czy jest jakaś „dobra nowina” o krzyżu? Co mogę uczynić sensem swojego życia?

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Grzegorza Malinowskiego.

Podziel się

         Po roku pandemii odkrywamy, że bakcyl dżumy nie umiera nigdy. Koronawirus jest nową dżumą, która pokazuje nam naszą kruchość, nędzę grzechu. Święty Augustyn pisał: Pan chce nas przeprowadzić z tego chwiejnego świata do Jego najtrwalszego Królestwa. Co jest dla nas ratunkiem? Rozpoczynamy Święta Paschalne, które są nowością. Konsekrujemy nowy chleb, po to, abyśmy wyrzekli się grzechu w tym chwiejnym świecie, w którym panuje dżuma. Możemy być nowi, czyści, wierni Eucharystii i Bogu. Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Jacka Sochy.

Podziel się

        Niedziela Męki Pańskiej jest po to, aby odkryć jak setnik, że Jezus jest Synem Bożym. Kogo dziś wybieram? Jezusa czy Barabasza? Boga, który milczy, który jest pokorny i daje się zaprowadzić na Kalwarię, aby pokonać śmierć? Czy Barabasza, który chciał, aby Izrael był wolny, mocny i potężny? W jakiego Boga wierzę? Czy w Jezusa, który ogołocił samego siebie, stając się człowiekiem? Czy jestem gotowy uniżać siebie, a nie ciągle wywyższać? Wciąż w każdym z nas jest Kain, który chciałby wybrać Barabasza, fałszywego Boga. A powinno się podążać drogą Abla, ścieżką nadstawiania drugiego policzka. Trudno być dziś chrześcijaninem. Nie wystarczy z palmą przyjść do kościoła. Trzeba uwierzyć, że w cierpieniu Mesjasza, w krzyku umierającego na krzyżu Jezusa, jest moje zbawienie.

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Grzegorza Malinowskiego.

Podziel się

    Ojciec Joachim Badeni napisał, że Boga poznaje się przez zauroczenie. Dziś w homilii usłyszymy tekst św. Augustyna, w którym skomentował śmierć Jezusa. I być może właśnie te słowa pociągną nas ku Bogu. Święty Biskup z Hippony napisał, że Jezus „pożyczył od nas ciało”. Co miał na myśli? W jakim celu Bóg dokonał z nami zamiany? Jaka jest tajemnica zbawienia? Czy da się odpowiedzieć słowami, czym ono jest?

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Jacka Sochy.

Podziel się

         Ostatnia nauka rekolekcyjna dotyczyła Maryi. Matka Chrystusa nie chce być władczynią ani królową. Ona jest służebnicą. Maryja pierwsza uwierzyła, umiłowała Boga oraz Jego Syna i potrafiła wytrwać do końca. Często wydaje nam się, że świętość to luksus. Maryja pokazuje nam, jak być świętym i szczęśliwym w powszednim, codziennym życiu. Jak pomagać ludziom w miejscu, w którym jesteśmy i w warunkach, w których żyjemy. Maryja to pierwsza chrześcijanka. Warto uczyć się od niej piękna i wielkości życia w zwykłym dniu. Bóg każdemu z nas daje czas i otacza miłością. Uczmy się od Maryi, jak z tego daru korzystać.

Zapraszamy do wysłuchania nauki rekolekcyjnej o. Wacława Oszajcy SJ.

Podziel się

         W dzisiejszej Ewangelii Jezus przekonuje słuchaczy, że Bóg jest prawdomówny. Co obieca, to wykona. Czyny świadczą o prawdziwości słów, a słowa sprawdzają się w czynach. W jaki sposób słucham słów Jezusa zapisanych w Ewangelii? Czy poprzez uszy docierają one do mojego serca? Czy rodzą wątpliwości? Jeśli tak, to mogą one świadczyć o mojej wierze. Tragedią faryzeuszy był brak wątpliwości. W ich przekonaniu Jezus się mylił i nie mówił prawdy. Czy próbuję widzieć ten świat oczami Chrystusa? Czy staram się żyć w taki sposób, aby inni ludzie zapytali mnie o Boga?

Zapraszamy do wysłuchania nauki rekolekcyjnej o. Wacława Oszajcy SJ.

Podziel się

        Rozpoczynamy nasze rekolekcje w niedzielę zwaną „czarną”. Krzyż jest zakryty. Jaki w tym jest sens? Czytamy dziś, że Jezus prosił Ojca o ocalenie i został wysłuchany. Jak to, skoro umarł na krzyżu? Chodzi o to, byśmy na śmierć Chrystusa popatrzyli od strony Boga. To nie On wydał wyrok na Jezusa. To nasze dzieło. Chrystus zabiera nam sprzed oczu naszą winę. Pokazuje jak się zachować, gdy na nas przyjdzie taki czas. On nikogo nie potępił, nie czuł nienawiści, gniewu, przeciwnie – wstawiał się za ludźmi do Ojca. To jest pierwsza nauka dla nas: jeśli krzywdzimy drugiego, wtedy zawsze godzimy w Boga. Warto się skupić raczej na tym, jak pomóc drugiemu niż go oceniać, potępiać. Końcówka Postu ma być czasem radości. Warto wrócić do szczęśliwych chwil, odnaleźć dobro w naszym życiu. Wtedy patrzymy na nas, na innych, na świat tak, jak patrzy Bóg. On się nami raduje, nie chce, aby ktokolwiek znalazł się poza Jego miłością. Stąd nieustannie nas gromadzi przy tym stole, ale tylko po to, byśmy poszli do naszych domów. Tam się dzieje wszystko od stworzenia świata po Apokalipsę. Zostawmy na czas rekolekcji nasze strachy, bóle i szukajmy tego, co dobre.

Zapraszamy do wysłuchania nauki rekolekcyjnej o. Wacława Oszajcy SJ.

Podziel się

      Psalm 137 to modlitwa ludu, który żali się, bo jest w niewoli, jednocześnie jednak jest zmuszany do grania radosnych pieśni. Ten Psalm w interpretacji rozrywkowego zespołu Boney M. pomagał w latach 70 i 80 zapomnieć o trudach życia. To Słowo chce nam dziś przypomnieć, że mamy tendencję, żeby wypierać jakąś trudną prawdę, złe wieści. W refrenie śpiewamy dziś „Kościele święty nie zapomnę Ciebie”. Można bowiem w naszej wierze i pobożności zatracić Tego, który jest, zapomnieć o Bogu, dlatego Ewangelia przypomina nam dziś kerygmat, najważniejszą prawdę o Bożej miłości. Jezus przywołuje w swojej wypowiedzi do Nikodema historię wędrówki ludu przez pustynię do ziemi obiecanej. Izraelici zostali zaatakowani przez węże i mimo dostępnej wiedzy nie umieli sobie z nimi poradzić. Mogło im się wydawać pozornie głupim rozwiązanie zaproponowane przez Mojżesza. Wiara przypomina nam o tym, że coś z pozoru błahego, banalnego jest narzędziem, którym posługuje się Bóg. Może to jest Jego kod, którym dociera do nas w naszej codzienności? Jestem dziś zaproszony, aby spojrzeć na swoją historię, poprzez to, co jest w niej zwykłe, banalne, trudne, radosne i zobaczyć w tym działanie Boga.

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Grzegorza Malinowskiego.

Podziel się

        Otrzymujemy dziś Słowo o dekalogu. Bóg jawi się na kartach Pisma Świętego bardzo niejednoznacznie, można nawet odnieść wrażenie, że sobie przeczy. Wymyka się nam. To może rodzić różne pokusy, aby stworzyć takie wyobrażenie o Bogu lub taki system religijny, który pozwoli poczuć, że mamy nad wszystkim kontrolę, że wszystko sobie wyjaśniamy. Św. Paweł pisze, że głosimy Jezusa Ukrzyżowanego, który jest mocą, chce być kochany i czczony jako żywy. Przez ostatnie stulecia w człowieku rosła wiara, że może kontrolować wszystko. I pojawił się wirus, który pokazuje jak błędne jest takie założenie. I cały wysiłek Boga idzie w tym kierunku, żeby pokazać, że jest żywy, że to on jest Panem. Chrystus, który żyje powinien być dla nas najważniejszy. Po to jest Wielki Post, że mamy poszukiwać z jednej strony Boga, który się wymyka, bo nie chce być kontrolowany a z drugiej strony chce się z nami spotkać, bo chce, żebyśmy żyli.

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Jacka Sochy.

Podziel się