Autor: Wojtek Preiss (Strona 17 z 24)

         Św. Marek najkrócej opisuje chrzest, ale pisze coś bardzo istotnego, że Jan głosił „kerygmat” o Jezusie. O Jezusie, który będzie chrzcić w Duchu Świętym. Będzie ożywiać to, co umarłe. Chrzest w Jordanie jest znakiem, który jest dla nas. Jezus chce nas zaprosić, aby odejść od szukania siebie. Na swoim przykładzie pokazuje, jak to zrobić. Poprzez chrzest zostaliśmy uzdolnieni, aby wybierać to, co jest głosem Boga. Papież Franciszek w książce „Powróćmy do marzeń” opisuje jak rozeznawać, jak rozróżniać duchy w tym skomplikowanym świecie, w którym obecnie żyjemy. Otrzymaliśmy zdolność do tego właśnie przez chrzest. Papież pisze również o tym, że Bóg daje nam światło na nasze decyzje. Czasem wystarczy wytrwać w ciszy i wsłuchać się w to, co mówi Duch Święty.

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Jacka Sochy.

Podziel się

Uroczystość Objawienia Pańskiego to jedno z najstarszych świąt, które przeżywa chrześcijaństwo. Wpatrujemy się dziś nisko w żłóbek i wysoko w gwiazdę betlejemską, czyli w jaśniejszy punkt na niebie. Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam głębszy sens znaku przybycia do Jezusa mędrców ze wschodu. Ludzi spoza świata żydowskiej wiary, którzy poszukiwali prawdy. Mędrcy mają być dla nas przykładem, jak odnaleźć Boga, podążając za znakiem. Jezus pozwala się znaleźć. Wystarczy tylko uznać siebie za człowieka słabego i przejść przez życie z wiarą, wypatrując własnej gwiazdy, która będzie znakiem, drogą prowadzącą do Boga.

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Grzegorza Malinowskiego.

Podziel się

          Mędrcy z dzisiejszej Ewangelii są symbolem świata pogańskiego, któremu się objawił Jezus Chrystus. Św. Paweł pisze o poganach, że są współdziedzicami obietnicy Bożej, współdziedzicami zbawienia. Nie znamy ich dalszej historii. Zachowały się jedynie różne midrasze na ich temat, ale tak naprawdę, zaraz po złożeniu swoich darów, znikają nam z kart Ewangelii. Bo to, co najważniejsze w ich życiu, już się dokonało: złożyli swoje życie Jezusowi. Dopiero takie oddanie życia pozwala człowiekowi zniknąć, pozwala na mądrą wymianę pokoleń. Czy jesteśmy gotowi usunąć się, jak ci Mędrcy? Czy jesteśmy gotowi młodszym pokoleniom oddać to, co mamy? My – rodzice, nauczyciele, mentorzy, politycy, my – starsi. A przecież właśnie to świadczy o naszej dojrzałości.

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Jacka Sochy

Podziel się

„Na początku było Słowo” pisze św. Jan. Bóg chce z nami rozmawiać, jest w Nim dyspozycja do dialogu. W Piśmie Św. mamy przykłady, kiedy Bóg chce odnaleźć człowieka, zadając mu pytanie. On nie potrafi przejść obok nas bez Słowa. A jak jest z nami? Czy nie ma w nas postawy narcyza, gdy z kimś rozmawiam? Czy jest w nas otwartość, żeby usłyszeć drugiego człowieka, nawet gdy ma zupełnie inne poglądy, zdanie? Papież Franciszek stwierdza wręcz, że „żyjemy w świecie głuchym”, gdzie nikt nie słucha, wszyscy mówią. W Bogu jest niezwykła zdolność zarówno, żeby dać nam Słowo i aby nas słuchać. Jego Słowo staje się ciałem. Módlmy się, abyśmy otrzymując dziś dar Słowa i Eucharystii, wyzwalali się z narcyzmu i głuchoty.

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Jacka Sochy

Podziel się

          Głównym tematem dzisiejszego Słowa jest wiara, która została pokazana na przykładzie życia Abrahama, Maryi i Józefa. Nie prośmy o zdrowie, pieniądze, pracę. Módlmy się o wiarę. Jest ona nam potrzebna jako szczepionka przeciwko grzechowi, zwątpieniu oraz śmierci duchowej. Módlmy się oto żebyśmy w naszym życiu dostrzegli Pana Jezusa, który narodził się z matki Maryi. Dostrzeżmy Boga w małym Dzieciątku, które przychodzi do naszych serc, jak zobaczyli Jezusa w świątyni Symeon i prorokini Anna. Zauważmy Go w chlebie, który będziemy podczas Eucharystii spożywali. Usłyszmy Słowo Boga w Ewangelii. A wówczas wszystko, co jest potrzebne, będzie nam dodane. Taką obietnicę otrzymaliśmy od Pana Jezusa i wierzmy, że ona się spełni, bo Bóg się o nas troszczy.

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Grzegorza Malinowskiego.

Podziel się

         Dzisiejsza Liturgia pokazuje spotkanie stworzenia z Bogiem. W tym wydarzeniu bierze udział starzec Symeon, który wyczekuje pociechy Izraela. W oryginale mamy tam greckie słowo „parakaleo”, które oznacza dosłownie „przywołać do czyjegoś boku”. Symeon oczekiwał takiej pociechy, która jest stanięciem kogoś przy nim. Być może my również zamiast dobrej rady, potrzebujemy właśnie czyjejś obecności. W tę niedzielę Św. Rodziny przyzywajmy, wołajmy Ducha Świętego (Parakleta), aby przyszedł do naszych rodzin, do różnych sytuacji w naszych domach. Potrzebujemy Go, byśmy mogli, jak Symeon, wyśpiewać pieść chwały, że to pocieszenie wypełniło się także w naszym życiu.
Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Jacka Sochy.

Podziel się

      Widzimy dziś w Liturgii Słowa owoce tej prawdy, że Bóg stał się człowiekiem. Szczepan jest podobny do Jezusa w tym, jak zadziwia innych swoją posługą oraz jak umiera. Ten pierwszy męczennik ukazuje prawdę, co może się stać z człowiekiem, gdy pójdzie drogą wiary. Tę drogę można podzielić na trzy etapy uczniostwa: podstawowe, dojrzałe i radykalne. Pierwszy to uczenie się, zbieranie, przyjmowanie; drugi to oddawanie. Każdy etap jest potrzebny i prowadzi do tego radykalnego uczniostwa, kiedy nawet nasza śmierć może stać się błogosławieństwem dla innych, może stać się darem. Jezus przyszedł na świat, abyśmy dojrzale przeszli każdy z tych etapów i o to dziś się módlmy.

Zapraszamy na homilię ks. Jacka Sochy.

Podziel się

        Dlaczego potrzebujemy tej nocy? Dlaczego potrzebujemy tego świętowania? Izajasz mówi, że potrzebujemy go, ponieważ jesteśmy narodem kroczącym w ciemności, ponieważ doświadczamy jarzma niewoli, a ten, który nas ciemięży, bije nas prętem. Każdy z nas przyszedł do kościoła z jakąś swoją ciemnością, każdy ma coś, co go bije. Może być to pręt naszego grzechu, ale też jakiś trudniejszy czas, pandemia. Przychodzimy, bo potrzebujemy Boga, który chce dać nam radość, który jest mocny i przyniesie nam prawdziwy pokój. Pojawia się jednak pytanie, kogo właściwie chcemy za zbawcę? Kogoś takiego jak potężny faraon albo cesarz, który wprowadza pokój siłą swego wojska, czy kogoś takiego jak Jezus Chrystus, który przychodzi w małym dziecku, ale dokonuje realnej zmiany, który nie łamie serc, ale je topi?
Posłuchajmy homilii ks. Jacka Sochy.

Podziel się