Autor: Wojtek Preiss (Strona 15 z 24)

         Ostatnia nauka rekolekcyjna dotyczyła Maryi. Matka Chrystusa nie chce być władczynią ani królową. Ona jest służebnicą. Maryja pierwsza uwierzyła, umiłowała Boga oraz Jego Syna i potrafiła wytrwać do końca. Często wydaje nam się, że świętość to luksus. Maryja pokazuje nam, jak być świętym i szczęśliwym w powszednim, codziennym życiu. Jak pomagać ludziom w miejscu, w którym jesteśmy i w warunkach, w których żyjemy. Maryja to pierwsza chrześcijanka. Warto uczyć się od niej piękna i wielkości życia w zwykłym dniu. Bóg każdemu z nas daje czas i otacza miłością. Uczmy się od Maryi, jak z tego daru korzystać.

Zapraszamy do wysłuchania nauki rekolekcyjnej o. Wacława Oszajcy SJ.

Podziel się

         W dzisiejszej Ewangelii Jezus przekonuje słuchaczy, że Bóg jest prawdomówny. Co obieca, to wykona. Czyny świadczą o prawdziwości słów, a słowa sprawdzają się w czynach. W jaki sposób słucham słów Jezusa zapisanych w Ewangelii? Czy poprzez uszy docierają one do mojego serca? Czy rodzą wątpliwości? Jeśli tak, to mogą one świadczyć o mojej wierze. Tragedią faryzeuszy był brak wątpliwości. W ich przekonaniu Jezus się mylił i nie mówił prawdy. Czy próbuję widzieć ten świat oczami Chrystusa? Czy staram się żyć w taki sposób, aby inni ludzie zapytali mnie o Boga?

Zapraszamy do wysłuchania nauki rekolekcyjnej o. Wacława Oszajcy SJ.

Podziel się

        Rozpoczynamy nasze rekolekcje w niedzielę zwaną „czarną”. Krzyż jest zakryty. Jaki w tym jest sens? Czytamy dziś, że Jezus prosił Ojca o ocalenie i został wysłuchany. Jak to, skoro umarł na krzyżu? Chodzi o to, byśmy na śmierć Chrystusa popatrzyli od strony Boga. To nie On wydał wyrok na Jezusa. To nasze dzieło. Chrystus zabiera nam sprzed oczu naszą winę. Pokazuje jak się zachować, gdy na nas przyjdzie taki czas. On nikogo nie potępił, nie czuł nienawiści, gniewu, przeciwnie – wstawiał się za ludźmi do Ojca. To jest pierwsza nauka dla nas: jeśli krzywdzimy drugiego, wtedy zawsze godzimy w Boga. Warto się skupić raczej na tym, jak pomóc drugiemu niż go oceniać, potępiać. Końcówka Postu ma być czasem radości. Warto wrócić do szczęśliwych chwil, odnaleźć dobro w naszym życiu. Wtedy patrzymy na nas, na innych, na świat tak, jak patrzy Bóg. On się nami raduje, nie chce, aby ktokolwiek znalazł się poza Jego miłością. Stąd nieustannie nas gromadzi przy tym stole, ale tylko po to, byśmy poszli do naszych domów. Tam się dzieje wszystko od stworzenia świata po Apokalipsę. Zostawmy na czas rekolekcji nasze strachy, bóle i szukajmy tego, co dobre.

Zapraszamy do wysłuchania nauki rekolekcyjnej o. Wacława Oszajcy SJ.

Podziel się

      Psalm 137 to modlitwa ludu, który żali się, bo jest w niewoli, jednocześnie jednak jest zmuszany do grania radosnych pieśni. Ten Psalm w interpretacji rozrywkowego zespołu Boney M. pomagał w latach 70 i 80 zapomnieć o trudach życia. To Słowo chce nam dziś przypomnieć, że mamy tendencję, żeby wypierać jakąś trudną prawdę, złe wieści. W refrenie śpiewamy dziś „Kościele święty nie zapomnę Ciebie”. Można bowiem w naszej wierze i pobożności zatracić Tego, który jest, zapomnieć o Bogu, dlatego Ewangelia przypomina nam dziś kerygmat, najważniejszą prawdę o Bożej miłości. Jezus przywołuje w swojej wypowiedzi do Nikodema historię wędrówki ludu przez pustynię do ziemi obiecanej. Izraelici zostali zaatakowani przez węże i mimo dostępnej wiedzy nie umieli sobie z nimi poradzić. Mogło im się wydawać pozornie głupim rozwiązanie zaproponowane przez Mojżesza. Wiara przypomina nam o tym, że coś z pozoru błahego, banalnego jest narzędziem, którym posługuje się Bóg. Może to jest Jego kod, którym dociera do nas w naszej codzienności? Jestem dziś zaproszony, aby spojrzeć na swoją historię, poprzez to, co jest w niej zwykłe, banalne, trudne, radosne i zobaczyć w tym działanie Boga.

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Grzegorza Malinowskiego.

Podziel się

        Otrzymujemy dziś Słowo o dekalogu. Bóg jawi się na kartach Pisma Świętego bardzo niejednoznacznie, można nawet odnieść wrażenie, że sobie przeczy. Wymyka się nam. To może rodzić różne pokusy, aby stworzyć takie wyobrażenie o Bogu lub taki system religijny, który pozwoli poczuć, że mamy nad wszystkim kontrolę, że wszystko sobie wyjaśniamy. Św. Paweł pisze, że głosimy Jezusa Ukrzyżowanego, który jest mocą, chce być kochany i czczony jako żywy. Przez ostatnie stulecia w człowieku rosła wiara, że może kontrolować wszystko. I pojawił się wirus, który pokazuje jak błędne jest takie założenie. I cały wysiłek Boga idzie w tym kierunku, żeby pokazać, że jest żywy, że to on jest Panem. Chrystus, który żyje powinien być dla nas najważniejszy. Po to jest Wielki Post, że mamy poszukiwać z jednej strony Boga, który się wymyka, bo nie chce być kontrolowany a z drugiej strony chce się z nami spotkać, bo chce, żebyśmy żyli.

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Jacka Sochy.

Podziel się

    Co zobaczyli uczniowie podczas przemienienia Jezusa? W twórczości francuskiego filozofa Emmanuela Levinasa pojawia się motyw, że w twarzy człowieka można doświadczyć epifanii Boga. Piotr, Jakub i Jan też zapewne zobaczyli coś takiego w twarzy Jezusa, że chcieli świętować, zostać tam. To doświadczenie na górze Tabor, to było coś, co ich przemieniło, miało ich umocnić na czas męki Pana Jezusa. Jesteśmy w okresie Wielkiego Postu i bardzo potrzebujemy nawrócenia. Nowy Testament mówi o jego trzech rodzajach. Pierwsze nawrócenie związane jest z uwierzeniem, że Jezus jest Mesjaszem. Drugie dotyczy tych, którzy są już chrześcijanami, ale stali się letni. Trzecie to nawrócenie wspólnoty. Jak się nawracać? Jak człowiek może doświadczyć przebóstwienia? Gdzie odnajdziemy te nasze góry Tabor?

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Jacka Sochy.

Podziel się

            Dzisiejsze Słowo jest trudne. Pokazuje nam, że wiara to wielka głębia, ocean. Im dalej człowiek wypływa, to wydaje mu się, że więcej wie. I nagle przychodzi taki moment, że nie wie nic. Trudne sytuacje rodzą różne wątpliwości. Nawrócenie polega nie tylko na dostrzeżeniu własnych grzechów, ale też na przyjrzeniu się słabości naszej wiary. Człowiek ciągle poddawany jest różnym próbom po to, żeby się w wierze umocnić i prosić Pana Boga o przymnożenie wiary. Warto dziś zadać sobie pytanie? Co jest moją górą Tabor, na której zobaczę przemienionego Jezusa?

Zapraszamy do wysłuchania homilii ks. Grzegorza Malinowskiego.

Podziel się