Gdynia Chylonia ul. św. Mikołaja 1, tel. 58 663 44 14

Miesiąc: grudzień 2017 (Strona 1 z 2)

Ogloszenia duszpasterskie na 1.01.2018 r.

1.  W pierwszy czwartek miesiąca zapraszamy do modlitwy za seminarzystów i księży oraz o nowe powołania do służby w Kościele. Tego dnia trwać będzie adoracja Najświętszego Sakramentu od 8:40 do 18:20.

2.     W pierwszy piątek miesiąca, ze względu na trwające Kolędy, Msze święte sprawować będziemy tylko o 8:00 i 18:30. Dzieci zapraszamy na wieczorną Eucharystię. Spowiedź tego dnia od 7:30 do 8:15 i od 18:00 do 18:45.

Czytaj dalej…

Sprawozdanie z życia parafii za rok 2017

Podsumowanie statystyczne za rok 2017.

> Liczba zameldowanych na terenie parafii: 11680

> Chrzty: 92 (dziewczynki: 40, chłopcy: 52)

> Pierwsza Komunia Święta: 116

> Bierzmowanie: 52

> Śluby: 30

> Pogrzeby: 170

> Święcenia kapłańskie przyjął nasz parafianin – ks. Damian Martyka;

> We wrześniu 2017 r.  dwóch parafian podjęło studia na drugim roku w Gdańskim Seminarium Duchownym.

Czytaj dalej…

Ogłoszenia Duszpasterskie, 31.12.2017 r. Święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa

1. Dzisiaj31 grudnia, po wieczornej Eucharystii rozpocznie się adoracja aż do północy. Nowy Rok przywitamy błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem.

2. Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki obchodzić będziemy jutro, 1 stycznia. Msze święte sprawować będziemy w porządku niedzielnym, nie będzie jedynie Eucharystii o 17:00 w dolnym kościele.

Czytaj dalej…

Zachwyt

     Szopka Bożonarodzeniowa w gdyńskim „Mikołaju” zawiera m.in. „Pasterza w zachwycie”, który klęczy z uniesionymi dłońmi ( to ten z lewej strony).
     Te dni świąteczne są właśnie o zachwycie. Wpierw o zachwycie wobec Boga, który tak kocha, że staje się człowiekiem. Następnie o zachwycie nad człowiekiem – Św. Szczepanem. Bóg potrafi uczynić w nim niesamowite rzeczy. Szczepan-diakon troszczył się o ubogich, a to co robił miało znamiona „znaków i cudów”, wreszcie gdy umierał kochał nieprzyjaciół. Bóg się nim zachwycił.

Wsłuchać się w duszę

      James Hillman, amerykański psycholog, zmarły w 2011 roku, choć był agnostykiem, pisał znakomite teksty o duszy. Mówił, że psychologowie próbują naprawiać duszę, a teologowie ją ratować. Hillman twierdził, że dusza jest wieczna i najważniejsze, to się w nią wsłuchać. To niezwykle ważne zadanie dla współczesnego Kościoła, by wsłuchać się w to, co mówi dusza człowieka żyjącego na początku XXI wieku.

Całe szczęście, że dzisiaj nie utożsamiamy duszy z jakimś miejscem w człowieku. Świat duszy łączymy z: umysłem, duchem, sercem, życiem, ciepłem, człowieczeństwem, osobowością, indywidualnością, istotą, emocją, jakością, cnotą, moralnością, grzechem, mądrością, śmiercią i Bogiem. Dusza nie jest bezcielesna, gdyż często mówimy, że odbija się ona w czyiś oczach i wyraża się przez ciało lub, że ktoś swoim zachowaniem pokazał swą bezduszność. Dusza to żyjący człowiek z całym bogactwem swojej egzystencji.
Słyszałem niedawno o młodej kobiecie, która dzieliła się dziejami rozpadu związku ze swoim chłopakiem, którego kiedyś obdarzyła głębokim uczuciem. Ona, osoba o głębokiej wierze, chrześcijanka, zderzyła się z radykalnym materializmem owego mężczyzny. Według niego, nie ma czegoś takiego jak dusza i jej świat, gdyż istnieje tylko rzeczywistość fizyczna, która jedynie jest realna. Pewnego dnia zapytała go wprost: czy wierzysz, że masz duszę? On odpowiedział negatywnie. Ostatecznie, nie bez bólu serca, ich związek się rozsypał. Dlaczego? Odpowiedź jest w ciekawym jej spostrzeżeniu: jeśli ktoś nie wierzy w istnienie duszy, jak może być moją bratnią duszą?

List ks. proboszcza na Kolędę 2017-2018. O czymś dla ducha i dla ciała, czyli o zupie chylońskiej

Gdynia, 2017-12-12

        Moi drodzy,  

      Przeżyliśmy w grudniu przepiękny czas rekolekcji adwentowych, które poprowadziło dwóch dominikanów: o. Adam Szustak i o. Tomasz Nowak. Po raz kolejny, zwłaszcza wieczorami,  nasz parafialny kościół wypełnił się ludźmi aż po brzegi. Z nauk rekolekcyjnych i wspólnej modlitwy skorzystało wielu chylonian, ale też i gości. Co pozostało w nas z tych dni? Muszę się przyznać, że bardzo poruszyło mnie rozważanie o ubogiej wdowie, która wrzuciła do skarbony dwa pieniążki, czyli wszystko co miała i jej gest został zauważony i pochwalony przez Jezusa Chrystusa (por. Łk 18, 9-14). Nasi rekolekcjoniści opowiedzieli, w kontekście tej ewangelicznej historii,  o dziewczynie, która czytając ten tekst z Biblii nie utożsamiła się z którąś z ludzkich postaci, ale z bólem wyznała, iż czuje się jak skarbona do której każdy wrzuca to,  co mu zbywa. Nikt nie dał jej nigdy siebie.

       Myślę, że wielu z nas może się tak właśnie czuć,   zwłaszcza wtedy,  gdy dotykają nas:  samotność, choroba, starość, rozpad małżeństwa, brak jedności w rodzinie czy po prostu nasz lub czyiś grzech. Czy jesteśmy skazani na „bycie skarboną pełną ochłapów?” Otóż,  nie. W kontekście tego bolesnego doświadczenia,  ale i nadziei,  chciałbym napisać o trzech sprawach:

Czytaj dalej…

O. dr Kasper Kaproń w gdyńskim „Mikołaju”

W niedzielę, 10 grudnia 2017 r. gościliśmy o. Kaspra Kapronia, polskiego franciszkanina, który pracuje w Boliwii. Jest wykładowcą na Katolickim Uniwersytecie w Cochabamba oraz zajmuje sie formacją młodych franciszkanków przygotowujących się do przyjęcia świeceń kapłańskich.

Kasper Kaproń 1

O. Kasper głosił homilie na wszystkich niedzielnych Eucharystiach. Spotkał się też ze wspolnotami neokatechumenalnymi. A wieczorem mieliśmy okazję wysłuchać wprowadzenia w teologię uprawianą w Ameryce Łacińskiej i podjąć rozmowę. Niezykle ciekawe było ukazanie metody teologicznej opartej na trzech czasownikach: widzieć, oceniać, podejmować decyzję. Nasz gość przytoczył tekst jednego z teologów południowoamerykańskich, który twierdzi, iż najważniejsze pytania teologiczne rodzą się na największym targowisku w Boliwii.

Prezentujemy homilę  o. Kaspra wygłoszoną w naszej parafii:

« Starsze posty