Przed nami Wielki Tydzień jakiego ludzie urodzeni po 1945 r. nigdy nie przeżyli. Będzie to pierwsze takie doświadczenie religijne – bez możliwości osobistego udziału w nabożeństwach Triduum Paschalnego. Zapraszamy Ciebie do obejrzenia internetowej transmisji z naszej parafii i odmawiania Brewiarza (www.brewiarz.pl) w łączności z całym Kościołem. Nade wszystko ważne jest, by przeżyć tajemnice tych dni w swoim domu, stąd poniższe propozycje.
Niedziela Palmowa
W Niedzielę Palmową koniecznie postawmy na stole palmę. Odczytajmy też opis męki Pańskiej z Ewangelii św. Mateusza z podziałem na role. Ojciec niech czyta słowa Jezusa, mama – opowieść narratora, dzieci – wypowiedzi uczniów i oskarżycieli oraz okrzyki tłumu. Odmówcie wspólnie Modlitwę Pańską.
Przyjmijcie Komunię świętą duchowo. Sam sposób przyjęcia Komunii duchowej może być bardzo prosty, np. mieć formę krótkiej modlitwy czy wręcz aktu strzelistego, ułożonego własnymi słowami Na przykład: „Wierzę, Jezu, że jesteś rzeczywiście obecny w Eucharystii. Kocham Cię! Żałuję za grzechy, którymi Cię obraziłem. Przyjdź teraz do mojego serca, oddaję Ci się cały! Nie pozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie!”.
Wielki Czwartek
Wieczorem usiądźcie w kręgu, przeczytajcie koniecznie Ewangelię o ustanowieniu Eucharystii (Łk 22) i o umyciu nóg ( J 13,1-15). Niech ojciec rodziny umyje stopy żonie, żona mężowi, dzieci rodzicom, rodzice dzieciom. Przecież wasza rodzina to domowy Kościół, a wy jesteście jego kapłanami, bo od chrztu nosicie w sobie kapłaństwo powszechne. Jezus nie zarezerwował aktu umycia nóg dla biskupów i księży, ale mówił do uczniów: „Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi”. Módlcie się też tego dnia o świętych kapłanów, aby Bóg dał Kościołowi księży według serca swojego Syna, a nie kościelnych funkcjonariuszy. Proście też za kapłanów, których już znacie, aby nie zmęczyli się w drodze. Odmówcie razem Modlitwę Pańską. Przyjmijcie Komunię duchową. Po modlitwie obnażcie stół, niech będzie pozbawiony obrusu aż do soboty. Jeśli mieszkasz samotnie, to przypomnij sobie, z kim masz na pieńku. Może tego dnia zadzwoń do tej osoby? Zaproponuj pojednanie? Przecież gest umycia nóg to symbol pokory, uznania własnej grzeszności i wzajemnego przebaczenia grzechów.
Wielki Piątek
W dniu Męki Pańskiej proponuję na stole postawić krzyż. Przy krzyżu zapalcie świece. Wieczorem odczytajcie opis męki z Ewangelii św. Jana z podziałem na role. Adorujcie Krzyż w milczeniu, potem możecie go też ze czcią ucałować.
Dla osób mieszkających samotnie – Wielki Piątek to zaproszenie do osobistej adoracji krzyża i medytacji nad ofiarą Chrystusa. Pamiętajcie w modlitwie także o licznych osobach cierpiących w świecie z powodów innych niż koronawirus.
Wielka Sobota
Niech to będzie taki chrześcijański szabat. Czas ciszy. Stół można nakryć białym obrusem. Trzeba też zająć się malowaniem jaj wielkanocnych, wspólnym pieczeniem, podesłaniem osobom samotnym żywności. Warto zapytać sąsiadów, czy czegoś nie potrzebują. Po zmroku zapalcie świecę i postawcie ją nas stole. Ponieważ czytania liturgii słowa z Wigilii Paschalnej są wyjątkowo nośne, to warto jest sobie odczytać na głos, przy zapalonej świecy.
Jeśli w domu jest woda święcona, to można użyć jej do odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych, ewentualnie wspólnie odmówić Wierzę w Boga, a ktoś najstarszy niech pokropi wszystkich wodą święconą. Zaśpiewajcie też jakąś pieśń o Zmartwychwstaniu. Pozwólcie Panu rozbudzać w was nadzieję.
Niedziela Zmartwychwstania
Przygotujmy dobre śniadanie wielkanocne. Pobłogosławmy sami jedzenie na stół wielkanocny. Zjedzmy pyszne, dobre potrawy i dziękujmy Bogu, że zachował nas przy życiu, byśmy mogli innym dawać nadzieję. Nie żałujmy sobie czasu. I pamiętajmy: „miłość wszystko znosi, wszystko przetrzyma”…
(Opracował ks. Jacek Socha na podstawie tekstu o. Wiesława Dawidowskiego)
